Duygunun asaleti kuvvvet ve isabetindendir diyor...
Cemil Meriç.
Biraz durup düşündüm bu sözü okuduğumda;
Duygularımızın kuvveti ve isabeti kaldı mı diye?
Baktım ki;Bizim duygularımız sadece bizi içerir olmuş.Biz gitmiş, ben kalmış ortaya...Benim oluvermiş yapılanlar, yaşananlar...
Tabi ki konuşmalar, yaşananlar ben merkezli olunca, duygularda kuvvetini kaybedip, isabeti bulamaz olmuş aslında...
Duygularımızı yaşadığımız ortama göre değil,insanlığımıza göre şekillendirme zamanındayız.İmkanlarımız , şartlarımız ne olursa olsun,duygularımızın asaletli olması, bizlerin elindedir...
Aklın yolu birdir.Ancak insanlar arasındaki sınırsız çeşitliliği oluşturan özellik ise duygularımızdır.İnsanı insan,hayatı hayat yapan en önemli unsurdur duygu...Yaşayabilmenin, iyi günde , kötü günde bir olabilmenin anlamıdır duygu.Nefes alırken anlam kazanıyorsa ciğer, soluk verebilmektir duygu...
Bugün bir değişiklik yapın mesela;İhmal ettiğiniz bir kişinin ziyaretine gidin.Veya eşinize, komşunuza,cocuğunuza,dostunuza ilk karşılaşıyormuş gibi bakın.Duygularınızı temizleyin.Onu sevdiğinizi söyleyin.Onunlayken anlam kazandığınızı ifade edin.Bakın herşey nasıl değişecek.
Artık beni biz yapma vakti.Unuttuklarımızı geri alma, tekrar öğrenme vakti.Bizi biz yapan değerleri , bizden sonraki nesillere aktarabilmek için tazelenme vakti...
Duygularınıza dürüstlük katan haftalar dilerim...
ŞEYMA TOPALAK
